De zes Spoetniks van het Wilde Westen zijn bekend!

Size Mattershh is een band bestaande uit drie mensen: Nathalie Deschacht, Kristof Lazou en Monica Celsi. Zij brachten een cover van het nummer Oostende Bonsoir van Arno. Nathalie vertelt hoe ze zich hebben ingeschreven voor Spoetniks: “Ik kende het Wilde Westen al een beetje, ik doe er al een paar jaar vrijwilligerswerk en ik weet dus wel wat daar allemaal gebeurt. Tijdens de coronaperiode hebben we ook erg veel muziek zitten maken. Plots zag ik die oproep en dan vond ik wel dat we mee moesten doen, we waren ook net klaar met het schrijven van onze nieuwste plaat. We dachten: ‘Laten we eens die cover onder handen nemen’ en het nummer dat we kozen paste eigenlijk volledig in ons plaatje op dat moment.”

Vorige week bracht ze samen met een ander bandlid die cover en een eigen nummer: “Ik vond het een erg spannende ervaring om op te treden op het DAK, omdat we nog niet zo veel podiumervaring hebben. We vonden het wel fantastisch om te doen en het was ook een grote uitdaging om daar te gaan staan. Er stonden ook camera’s die ons filmden. Voor ons is het nu een ontzettend leuk visitekaartje om aan optredens te geraken en om te tonen wat we in onze mars hebben. We hebben er ook erg veel uit geleerd naar andere optredens toe, het is echt een gigantisch leerproces.”

Wat de toekomst betreft is Nathalie erg duidelijk: “Wij hebben ons allemaal een voorwaarde gegeven en dat is dat het tof moet blijven voor ons alle drie. We moeten niet echt hopen op het grote succes, zolang we maar toffe concertjes kunnen blijven geven is het voor ons in orde. Zolang we elkaar kunnen blijven inspireren en zolang we ons amuseren en aanzetten tot toffe dingen, is het goed. Dat was echt onze eerste voorwaarde en al de rest, alle extra’s die we krijgen is een plus”, besluit ze. 

Lucid Dream is een vierkoppige band die bestaat uit Wout Debacker (Zang), Jonas Hoflack (Bassist), Tess Debacker (Drum) en Lander Stevens (Gitarist). Zij coverden het nummer Devolution van STAKE in een geheel eigen versie.

Het inschrijven en het kiezen van het juiste nummer was een werk van lange adem, zegt Stevens: “Onze bassist, Jonas, let altijd heel erg op de wedstrijden die altijd de revue passeren en ikzelf kom ook goed overeen met een aantal mensen die werken bij de organisatie van Wilde Westen. Zo kwam die wedstrijd op onze radar terecht. Onze zanger, Wout, kwam zelf op het idee om het nummer Devolution van STAKE te brengen en dat was mij een geniale zet. Het nummer klopte meteen en hij kwam dan met het idee om een intieme/akoestische versie te brengen van dat nummer, met de piano. Hij is ook zelf een opgeleide pianist. Ik had dan zelf ook nog het idee om een gitaar erop te zetten die ietwat een gouden lijn zou trekken naar de originele klank van STAKE zelf, om toch ook het nummer met respect te coveren. We hadden wel een eigen sound maar toch werd het nummer met respect gecoverd. En zo zijn we in die wedstrijd terechtgekomen.”

Door de coronamaatregelen mochten er slechts maximum twee personen de cover en het eigen nummer brengen in de Kreun. In het geval van Lucid Dream waren dat Lander en Wout: “Het was super, vooral omdat er nog een twist kwam door het slechte weer. De locatie werd veranderd naar het midden van de Kreun, wat voor ons indrukwekkend was. Je droomt daar ook van om in de toekomst te kunnen spelen in een zaal als de Kreun. Het was echt een machtig gevoel om in die setting, in die sfeer, de nummers met ons twee te brengen. Het was echt wel een kippenvelmoment. Dat eigen nummer er bovenop, dat was ook heel apart” zegt Stevens.

“Wij hopen wel zeker op een echte muzikale carrière. De droom is er altijd al geweest. Onze gezinnen waren ook altijd erg muzikaal, muziek is mij met de paplepel ingegeven. Ik ben echt groot geworden met de muziek van The Beatles en David Bowie op de achtergrond. Ik ging op mijn 15-16 jaar ook al naar festivals, en dan is het zeker een droom om eens aan de andere kant van dat podium te staan. Zeker nu, nu we eens hebben kunnen proeven van hoe mooi de akoestiek en de setting van een zaal als De Kreun is. Het was intiem en echt heel mooi om te doen”, besluit Stevens.

Tim Martyr is de artiestennaam van Timon Mattelaer, een talentvolle zanger afkomstig uit Gent. Hij coverde het nummer Les Yeux De Ma Mère van Arno . “Dat had link met mijn single Dear Mother”, zegt Mattelaer. “Dat gaat ook over een moederfiguur en de inhoud kan wel deels in verband staan met mijn persoonlijk leven. Het was een spontane deelname last minute. Het leek als een goede manier om via een kanaal zoals De Kreun mijn project te laten horen.”

Afgelopen week bracht hij die cover samen met een eigen nummer in de Kreun. Door weersomstandigheden kon dat miniconcertje niet doorgaan op het DAK, wat oorspronkelijk het plan was. “Dat vond ik op zich niet erg, zo had ik een iets meer donkere en timide sfeer dan buiten. Dat heb ik liever. Het zou wel leuk zijn om hiermee een stap te zetten naar een muzikale carrière, maar voor mij is muziek een vorm van zelfexpressie en ontlading. Natuurlijk wil ik dat dat gehoord wordt. En als mijn passie zich evolueert naar iets waar ik een broodverdienste van kan maken, dan is dat goed meegenomen”, zegt Mattelaer.

Zangeres Gwenaëlle Dezyn is ook een van de zes winnaars. Ze bracht een Engelstalige versie van het nummer Raak mij aan van Roosbeef. "Het nummer raakt je ook echt. Het is zo’n nummer dat ik tien keer na elkaar kan beluisteren en meekwelen. Door de wisselende weersomstandigheden zijn de opnames niet op het DAK doorgegaan maar in de zaal. Het was wel een unieke ervaring, ik ben altijd heel zenuwachtig dus het was even wennen, maar heel leuk om te doen. Ik nam niet deel aan de wedstrijd met de intentie om een stap te zetten naar een muzikale carrière, maar wie weet wat het zal opleveren… ."

The Waltz is een vierkoppige band, bestaande uit Kevin Anne, Benoit Lafaut, Arne Vanhoutteghem en Sybe Versluys.  Zij coverden Like Lovers Do van The Boney King of Nowhere. Kevin en Benoit mochten die cover samen met een eigen nummer brengen in de Kreun.

Kevin: “Ons miniconcert in de Kreun was letterlijk de eerste keer dat ik ongeveer buitenkwam. Benoit en ik hadden elkaar drie maanden niet meer gezien, we communiceerden enkel via sociale media en moesten dus allebei op onszelf de cover oefenen. We belandden eigenlijk rechtstreeks op het podium, en dan nog eens het podium van de Kreun. Het was een spannende opdracht, met zwetende palmen als gevolg. Maar gezien de toestand, hebben we dit hopelijk tot een goed eind gebracht. Toch zal ik blij zijn om af en toe weer te roepen en tieren, m’n versterker een tandje luider te zetten en bezweet het podium af te komen.”

Benoit: “We nemen alles dag voor dag maar wat we doen heeft wel een bepaald traject. Het doel was een EP opnemen ergens rond mei/juni en ook wat optredens doen. Door projecten als dit, kunnen we ons op een andere manier bezighouden en laten inspireren. Uiteraard is dit weer een nieuwe stap om een breder publiek te kunnen bereiken en misschien het belangrijkste van al ‘het juiste publiek’. Voor ons is het nu belangrijk dat we een goeie plaat opnemen en door Spoetnik misschien deze plaat kunnen delen met mensen uit de buurt. We willen gewoon de muziek maken die onszelf aanspreekt en trots zijn op wat we doen als band. Wat we hebben geleerd is uitgaan van onze eigen sterkte. Soms zal het eens een nummer zijn dat wat vuiler en dissonanter klinkt maar het kan ook een catchy nummer zijn. We laten ons op geen enkel vlak tegenhouden. Hopelijk wordt dit op onze debuutplaat waar we momenteel aan bezig zijn ook duidelijk. Uiteindelijk is het doel altijd je eigen creativiteit kunnen uiten, alles uit de kast halen om een zo goed mogelijk resultaat neer te zetten en hopen dat anderen mensen dat kunnen appreciëren.”