NSFW: "Het cliché van altijd spontaan nat te staan: let it go!"

Marie studeerde aan de UGent, ze behaalde daar haar Master in de Psychologie. Daarna volgde ze er nog een tweejarige permanente vorming tot seksuologe: een tweede master, maar met focus op praktijkervaring.

Hoe ben je zelf erop gekomen om seksuoloog te worden?

Marie: In het middelbaar merkte ik dat ik een goede babbelaar was maar ook een goeie luisteraar. Ik voelde dat mensen apart zo een keer kwamen babbelen met mij.

In de biologielessen draait veel rond het mannelijk geslachtsorgaan. Ik had toen een gemis. Er is nog zo veel niet geweten rond seksueel plezier, rond relaties. En ik ben wel iemand die graag taboes doorbreekt: opkomen en een stem geven aan de dingen die nog taboe zijn. Er is bijvoorbeeld nog steeds minder focus op vrouwelijk seksueel plezier.

Hoe ziet jouw job er nu uit?

Marie: Ik zie zowel koppels als individuen. De vragen situeren zich vooral rond de relatiedynamiek. Maar daarnaast zie ik ook mensen die vragen hebben rond intimiteit of seksueel verlangen. Mensen met pijn bij penetratie of erectiele problemen.

Wie zijn de mensen die jouw hulp vragen?

Marie: Da’s heel divers. Jongvolwassenen, koppels van 30 of 40 jaar die al kindjes hebben, maar ook 50’ers en 60’ers. Individueel vaak, maar ik heb ook al koppels gehad van die leeftijd. Voor sommige is het een grote drempel om naar hier te komen. Maar als ze dan eenmaal hier binnen zijn, denken ze wel allemaal: ik ben zo blij dat die drempel overstegen is. Gewoon nog maar uitspreken wat er is, is vaak al de helft van het werk.

Een veilige omgeving creëren om over moeilijke onderwerpen te praten, da's waarom ik het graag doe. Misschien dat ik daarom niet enkel bij psychologie ben gebleven. Ik haal er veel voldoening uit, zelfs enkel maar het kunnen bieden van taal en uitleg en een plek waar mensen hun verhaal kunnen doen.

Het is vandaag Dag van het Orgasme. Wat gebeurt er lichamelijk bij een orgasme?

Marie: Het is een ontlading van een staat van maximale opwinding. Je gaat van een hele hoge staat van opwinding naar een release. Het is ook een fase van alles kunnen loslaten. Dat kan een heel euforisch effect hebben op hersenniveau. Oxytocine komt dan vrij, het knuffelhormoon. Dat zorgt ervoor dat we ons meer in verbinding gaan voelen met de ander.

Is het daarom per se nodig? Je hebt meisjes die het niet bereiken. Dan denk ik: neen, leg ook niet te veel de klemtoon op altijd een orgasme moeten bereiken. Het kan ook gewoon fijn zijn opgewonden te zijn en een fijn seksueel spel te beleven met je partner.

Hetzelfde bij mannen: daar ligt ook heel veel druk. Soms merk je: shit, ik kom niet klaar. De volgende keer kom je opnieuw niet klaar, want het zit in je hoofd dat je moet klaarkomen. En als het in je hoofd zit, dan zit het niet daar.

Wat zijn enkele misconcepties die nog steeds leven over seks?

Marie: Het idee dat seks spontaan is, dat de standaard penis-in-vaginaseks de norm is of het 'beste' is. Dat er op ieder moment zin moet zijn. Dat de vrouw altijd nat staat/moet staan/kan staan. Hetzelfde bij de mannen: dat de man altijd een erectie moet hebben als we bezig zijn.

Opwinding komt niet altijd spontaan. De biologische werking van de mannelijke en vrouwelijke geslachtsorganen werken anders. Een erectie bij mannen valt meer op dan bij vrouwen. Het clitoraal systeem van vrouwen gaat in opgewonden toestand ook in 'erectie', maar bij diegene met een penis zie je dit extern, bij vrouwen is dit intern en valt het dus minder snel op dat je opgewonden bent. Het zien dat je opgewonden bent, kan je ook zin doen krijgen, wat dus makkelijker op te merken is voor iemand met een penis dan met een vulva/vagina. En dus zijn er vaak meer seksuele prikkels nodig voor hen om in dezelfde mood te geraken.

Het cliché van altijd spontaan nat te staan: let it go! Gebruik glijmiddel. Glijmiddel zou eigenlijk moeten gebruikt worden in het seksueel spel als zonnecrème wordt gebruikt als de zon uit zit. Je wilt je beschermen voor je verbrandt. Niet alle seks is altijd super opwindend, wat ook oké is.

Zijn er nog steeds dezelfde taboes als vroeger?

Wat mij voornamelijk opvalt is dat er gewoon zeer weinig geweten is. Waarschijnlijk door de taboesfeer, het niet mogen praten. Hoewel ik ook denk dat er meer en meer opengebroken wordt door programma’s als sex education. Maar de generaties die ik nu zie, daar voel ik dat er weinig geweten is over de vulva, over de clitoris, over het seksueel functioneren, dat pure penis-en-vaginaseks hebben de norm is. De weinige seksuele exploratie. Die normen voel je wel nog.

Seks stopt als de man een orgasme heeft gehad. Is dat iets dat nu nog leeft?

In sommige casussen: ja. Er is minder aandacht voor het clitoraal systeem, hoewel ik ook opmerk dat de vrouw meer en meer weet. Het zijn twee bewegingen. Er zijn ook vrouwen die zeggen: het is oké dat ik klaarkom, dat we langer voorspel hebben zodat we samen kunnen genieten.

Bij mannen die heteroseksuele seks hebben is er 95% kans dat ze klaarkomen. Bij vrouwen is dat 60%. Als we dan nog eens spreken van penetratieseks is dat maar 30% bij de vrouwen. Dat toont hoe weinig kennis er is over seksueel plezier en seksueel plezier bij beide partijen in de relatie.