Op maandag 1 april trad een nieuwe Schotse Haatwet in werking. Die maakt het illegaal om mensen te beledigen op basis van onder andere transgender identiteit. J.K. Rowling besloot om de wet meteen uit te dagen en stuurde een tweet de wereld in: “Als [de Schotse overheidsdiensten] achter een vrouw aan gaan omdat ze een man simpelweg een man noemt, herhaal ik haar woorden en kunnen ze ons allebei tegelijk aanklagen.”
Opmerkelijk vind ik dat: de Harry Potterserie gaf negenjarige Sien een gevoel van thuiskomen. Ik hield ervan om te verdwijnen in de utopische wereld van Zweinstein en herinner me de teleurstelling om na een namiddag lezen terug te moeten keren naar de dreuzelwereld. Dat de bedenker van zo’n vertrouwde wereld de realiteit onveilig durft te maken door haar ongeletterde uitspraken klinkt tegenstrijdig. Om transfobie bovendien weg te stoppen achter een feministische opzet is laf en zelfs antifeminstisch.
Mijn grootste droom is nog steeds om romanschrijver te worden, maar ik kan met trots zeggen dat mijn feministische overtuiging verder gaat dan die oppervlakkige visie. Want feminisme moet rekening houden met de diversiteit binnen onze vrouwengemeenschap. En het moet de nadruk leggen op andere vormen van onderdrukking: er is geen misogynie zonder racisme en omgekeerd. Zo’n schrijver wil ik worden.
