Andere meisjes, zelfde verhalen
Twee verschillende meisjes, twee verschillende avonden, maar toch twee gelijkaardige verhalen. We interviewden Luna en Julie*. Beide meisjes gingen uit in een club/café en herinnerden zich achteraf niks meer van de avond. Nochtans hadden ze niet meer gedronken dan anders. Luna was 18 toen het gebeurde, Julie was 21. Luna vertelde ons wat er gebeurd is tijdens die bewuste avond in Lloret del Mar.
“We waren uitgenodigd op een privéfeest door een paar Nederlanders. Wij waren met zes à zeven meisjes die heel opgemaakt waren om te gaan feesten in een oude gevangenis. Ik kan mij nog herinneren dat er veel jongeren aanwezig waren, vooral jongens. Omdat wij een grote groep meisjes waren, had ik onmiddellijk door dat er vaak naar onze groep werd gekeken.
Ik was ook het enige donkergetint meisje dus voelde ik mij sowieso al ongemakkelijk. We hebben ons aan de zijkant van de club geïnstalleerd op een verhoogd deel zonder veel mensen rondom ons. We zijn dan per paar achter een drankkaart geweest om de veiligheid te bewaren. Ik had een vijftal tropische drankjes op. De drankjes vielen in de smaak, de muziek was episch en de sfeer zat goed.
Op een bepaald moment moest ik heel dringend naar het toilet en voelde ik mij wat misselijk. Ik was toen met een voormalige vriendin naar het toilet geweest beneden. Voordat ik het wist lag alles eruit. Kort daarna kan ik mij nog herinneren dat ik boven de lavabo hing en niet meer op mijn benen kon staan. Ik kreeg toen een black-out. Daarna wist ik niets meer. Achteraf werd mij alles verteld.
De jongens die we enkele dagen geleden hadden leren kennen, hebben mij naar boven gedragen en uiteindelijk hebben we het feest verlaten. Uren gingen voorbij en ik kwam niet bij. Al wat ik mij kan herinneren is dat ik iedereen in de omgeving kon horen maar ik had geen controle over mijn lichaam en werd niet wakker.”
